Ιδεόπολις, unplugged –

Όσοι διαθέτουν τη δημιουργικότητα …

… του καλλιτέχνη μπορούν να εξαιρούνται από κάθε ηθική κρίση;

Γνώμη μου πως όχι.

Γι’αυτό και απεχθάνομαι ανθρώπους όπως τον νταλάρα και τον μόρρισσεϋ, καθώς κατά την προσωπική μου εκτίμηση ο πρώτος είναι ματαίοδοξος σκατάνθρωπος κι ο δεύτερος ρατσιστής.
Δεν μπορώ να μην είμαι υποκειμενικός, παρ’όλη την αξιόλογη φωνή του πρώτου και την ευαισθησία του δεύτερου.

Το παραπάνω ερώτημα καθώς και πολλά άλλα τίθενται στο βιβλίο του Andrew Crumey «Ο κύριος Μι».
Λατρεύω τα φιλολογικά βιβλία που ανακατεύουν μαθηματικά παράδοξα, αναγεννησιακά κουτσομπολιά και απόψεις του Τζίμη Πανούση (σκοπός της Τέχνης είναι να βγάλεις καμμιά γκόμενα: σελ 230-232).