“γάρο (κανονικό, όχι απ’τ’άλλο)
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Κρασίσι - μπυρωίνηΚάνω μια τ ρ α γ ι κ ή προσπάθεια να κόψω το κάπνισμα.
Το τελευταίο (ως τώρα) τσιγάρο που έκανα, έγινε την τετάρτη 20/9/06, στις 22.30, συνεπώς μετρώ κοντά στις 3 μέρες.
Είναι πολύ παράξενη αυτή η αίσθηση του να μην μπορώ να συγκεντρωθώ και συνέχεια μα συνέχεια να σκέφτομαι το τσιγάρο.
Περιττό δε να σας πω, ότι δεν έχω σταματήσει το μασούλημα. Τρώω συνεχώς ό,τι βρεθεί μπροστά μου.
Σήμερα το πρωί ξύπνησα με μια φοβερή αίσθηση άγχους, «φτου ρε γαμώτο, ούτε σήμερα θα καπνίσω». Λες και μόλις πήρα διαζύγιο /ή κάποιος γνωστός πέθανε και είναι η επόμενη μέρα.
Προσπαθώ να φανταστώ μια καθημερινότητα δίχως τσιγάρο και δεν τα καταφέρνω. Δεν έχω τι να κάνω με τα χέρια μου.
Εκεί που κάνω διάφορα πράγματα, λχ μόλις φάω, ή μόλις βγω απ’το μπάνιο, ή μόλις αρχίζω ένα παιχνίδι στο πισί, ή μόλις κάνω κλπ, ενστικτωδώς απλώνω το χέρι να πιάσω το /ανύπαρκτο/ πακέτο.
Και το σκέφτομαι το γαμημένο σ υ ν έ χ ε ι α.
Δεν μπορώ να θυμηθώ εξ’αρχής γιατί το αποφάσισα να το κόψω.
Μάλλον ήταν ένας συγκερασμός γεγονότων. Το ότι καπνίζω *ακριβώς* 15 χρόνια και πού θα πάει αυτή η ιστορία, κλπ. Το οικονομικό. Το άσθμα μου. Διάφορα.
Σημασία έχει ότι πρέπει να τηρήσω αυτή μου την απόφαση, διότι αν δεν τα καταφέρω θα αισθάνομαι μαλάκας μετά. ΚΑΙ ΞΕΡΩ ότι κακώς θα αισθάνομαι μαλάκας μετά, στην περίπτωση που.
Επίσης, το γεγονός ξέφυγε από τον έλεγχό μου.
Είχα αποφασίσει να μην το πω σε κανένα, ώστε αν δεν τα καταφέρω, να περάσω το στάδιο της «απογοήτευσης» ομαλά. Πούτσες, όλοι το ξέρουν.
Βεβαίως, δε γνώριζα ότι δεν μπορώ να το κρύψω. Όλη αυτή η ενεργητικότητά μου, δε γίνεται να περάσει απαρατήρητη.
Δε με νοιάζει να παχύνω, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα χάσω τα κιλά.
Ούτε που ξέρω τι θα κάνω σε κάποιο μπαρ, υποθέτω ότι θα τρώω περισσότερα φυστίκια από τις άλλες φορές.
Αυτό που με καίει τώρα, είναι να περάσει η παρούσα μεταβατική περίοδος και να σταματήσω να σκέφτομαι αυτή τη συνήθεια.
Επιθυμώ, η συνήθεια της ζωής χωρίς τσιγάρο να εγκαθιδρυθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Δεν αντέχω αυτή την αίσθηση που έχω κάποιες φορές να φάω το αυτί κάποιου μόνο και μόνο επειδή με λοξοκοίταξε.
Φαντάζομαι ότι όλο αυτό το μπουρδέλλο είναι περισσότερο ψυχολογικό παρά σωματικό.
Οκ, υπάρχει ο εθισμός στην νικοτίνη, αλλά αυτή η αυτοματοποιημένη κίνηση του να πάω να πιάσω ένα τσιγάρο ενώ δεν υπάρχει, είναι πολύ βαθειά ριζωμένη μέσα μου.
Εύχομαι ν’αντέξω και να μην το ξαναρχίσω.
Έτσι θα εξοικονομήσω 160 περ. ευρά το μήνα, δηλαδή 1970 το χρόνο, δηλ. κάθε 5 χρόνια καινούριο αυτοκίνητο.
Φτου γμτ, πρέπει να πάω να βγάλω δίπλωμα.
σάββατο 23 σεπτεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Ολα στο μυαλό μας είναι. Το άσθμα θα πρέπει να σε κάνει να επιμείνεις. Sorry που στο λέω, αλλά αν το συνεχίσεις, θα υποφέρει, γιατί είναι μια πάθηση που επιδεινώνεται. Να μη σε νοιάζει αν θα πεις τον εαυτό σου μλκ, αλλά να σε νοιάζει να τα καταφέρεις γιατί υπάρχει λόγος σοβαρός. Καλή προσπάθεια, από μια ομοιοπαθή.
κυριακή 24 σεπτεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Άμα δε με πείραζε, θα ήθελα να καπνίζω συνέχεια. Συνέχεια. Συνέχεια. Γμτ.
τετάρτη 27 σεπτεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Σήμερα στις 10.30 το βράδυ, κλείνω μια “βδομάδα.
Φανταζόμουν ότι θα ήταν δύσκολο, δεν ήξερα πόσο όμως.
Όταν ανοίγω την πόρτα του σπιτιού μου και γδύνομαι κατευθυνόμενος προς το σαλόνι, βλέπω ότι δεν υπάρχει τασάκι στο τραπέζι και πάω στην κουζίνα να το φέρω.
Κάθε μα κάθε μέρα που επιστρέφω από τη δουλειά. Μετά συνειδητοποιώ ότι δεν καπνίζω και γελάω μαζί μου.
Επίσης γελώ καθημερινά όταν ψωνίζω και τρώω ό,τι μαλακία υπάρχει – αποδεικνύοντας πως τελικά το να κόψεις το κάπνισμα είναι ακριβό σπορ.
Έχω δεκάδες επιχειρήματα υπέρ του καπνίσματος. Όπως και αντεπιχειρήματα για τις συνέπειες. Ή επιχειρήματα, γενικώς.
Εντάξει, θα καταλήξω ΧΑΠίτης. Και; Θα πεθάνω 15 χρόνια νωρίτερα. Και; Θα έχω στα γεράματα χειρότερη ποιότητα ζωής. Και;
Δηλαδή να μην πολυλογώ, αυτοαναιρούμαι με το να επιμένω με τη διακοπή.
Αν τα καταφέρω όμως, και γίνει συνήθειά μου το να μην καπνίζω, και δεν με νοιάζει πως θα φέρομαι σε καταστάσεις στρες ή σε μπαροέξοδο κλπ, ή δε θα το σκέφτομαι καν, θα νοιώθω καλύτερα μαζί μου.
Το θέμα είναι ν’αντέξω μέχρι τότε.
Πόσο θα πάρει ρε γαμώτο; Ένα μήνα; Ένα χρόνο; Πόσο;
πέμπτη 28 σεπτεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Κάμποσο.
πέμπτη 28 σεπτεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Οποιος δεν καπνιζει, πεθαινει υγιης.
—
Ε.
παρασκευή 29 σεπτεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Μην το λες Ε., μην το λες….
πατς νικοτίνης δοκίμασες;
σάββατο 11 νοεμβρίου '06, μεσάνυχτα
πώς πάει το απονενοημένον διάβημα;
[/me τραβάει μια ρουφηξιά όσο περιμένει να ανέβει.]
δευτέρα 13 νοεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Έχω γίνει χοντρός.
τρίτη 5 δεκεμβρίου '06, μεσάνυχτα
έχω κλείσει 2 χρόνια σχεδόν χωρίς τσιγάρο (μετά από 25 χρόνια καπνίσματος και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες).Το έκοψα «μαχαίρι» και με βοήθησαν πολύ οι πληροφορίες και η ενημέρωση απο το site http://www.whyquit.com. Είναι λίγο «αμερικάνικο» αλλά αν διαβάσεις αρκετά απαντάει σε όλα τα επιχειρήματα που προβάλει συνεχώς ο εξαρτημένος εαυτός σου εναντίον της προσπάθειας που κάνεις. Έχει και forum κατι σαν «ανώνυμοι καπνιστές» ας πούμε που επίσης στην αρχή μπορεί να σε βοηθήσει. Καλό διάβασμα και καλό κουράγιο! Αφού μπόρεσα εγώ μπορείς και συ!
πέμπτη 7 δεκεμβρίου '06, μεσάνυχτα
Αφού μπόρεσα εγώ μπορείς και συ!
Μαγική έκφραση.
Το παλεύω. Και χοντραίνω. Κατά τ’άλλα, καλά.