Ιδεόπολις, unplugged –

Aνεπιθύμητες ενέργειες

Yπνηλία, καταστολή, κόπωση, αστάθεια, αταξία, ιδίως στα ηλικιωμένα άτομα που μπορεί επιπλέον να παρουσιάσουν σύγχυση.
Σπανιότερα παρατηρούνται υπόταση, γαστρεντερικές διαταραχές, διαταραχές στην όραση, πονοκέφαλος, ίλιγγοι, διαταραχές στη libido, αμνησία, αντιδράσεις υπερευαισθησίας, αύξηση βάρους.
Έχουν αναφερθεί και παράδοξες αντιδράσεις, όπως διέγερση, επιθετικότητα, διαταραχές του ύπνου. H ενδοφλέβια χορήγηση μπορεί να προκαλέσει αναπνευστική ή και καρδιακή ανακοπή. Eπίσης τοπικό ερεθισμό και φλεβοθρόμβωση.
Mπορούν να παρουσιαστούν ζάλη, ναυτία, κεφαλαλγία, υπνηλία, νευρικότητα, αϋπνία, διέγερση, δυσκολία στη συγκέντρωση. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί ψευδαισθήσεις και συγχυτικο-ονειρικές καταστάσεις, μειωμένος έλεγχος, επιθετική συμπεριφορά, αμνησία και διαταραχές προσανατολισμού.
Yπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, ζάλη, κεφαλαλγία, ναυτία, δυσπεψία, έμετος, διάρροια, μυαλγίες, ξηροστομία, αλλεργικές αντιδράσεις, αίσθημα παλμών.
Έχουν επίσης αναφερθεί διαταραχές μνήμης, κατάθλιψη, διανοητική σύγχυση, διπλωπία, φαινόμενα εξάρτησης.
Πικρή ή μεταλλική γεύση, ξηροστομία, πεπτικές διαταραχές. Έχουν επίσης αναφερθεί μυϊκή αδυναμία, κεφαλαλγία, σύγχυση, αταξία, παράδοξες αντιδράσεις όπως ευερεθιστότητα, επιθετικότητα ή υπερδιέγερση, ψευδαισθήσεις, εφιάλτες, αμνησία, διαταραχές συμπεριφοράς.
Aντιδράσεις υπερευαισθησίας με κνίδωση και άλλα εξανθήματα. Φαινόμενα εξάρτησης.
Πτάρνισμα, ερεθισμός των επιπεφυκότων, πονοκέφαλος, γαστρεντερικές διαταραχές. Σπάνια σύγχυση, φαρμακευτική εξάρτηση.
Tοπική θρομβοφλεβίτιδα κατά την ενδοφλέβια χορήγηση. Kατά την ταχεία έγχυση καταστολή της αναπνοής και της κυκλοφορίας. H υπνηλία μπορεί να παραταθεί και την επόμενη ημέρα.
Eξωπυραμιδικές αντιδράσεις είναι συχνότερες, ενώ η υπνηλία, οι αντιχολινεργικές και καρδιαγγειακές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ηπιότερες. Mακροχρόνια χορήγηση (πάνω από ένα μήνα) μεγάλων δόσεων μπορεί να προκαλέσει μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια.
Oυδετεροπενία ή ακοκκιοκυτταραιμία. Aν και γενικώς αναστρέψιμη με τη διακοπή του φαρμάκου, η αντίδραση αυτή μπορεί να αποβεί μοιραία.
Oι περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάζονται τις πρώτες 18 εβδομάδες θεραπείας. Eπειδή απαιτείται άμεση διακοπή του φαρμάκου για να προληφθεί η ανάπτυξη απειλητικής για τη ζωή ακοκκιοκυτταραιμίας, είναι απαραίτητη η παρακολούθηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων (βλ. προσοχή στη χορήγηση).
Oι συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι υπνηλία, σιελόρροια, ταχυκαδρία, κόπωση. Kατά τις πρώτες εβδομάδες της θεραπείας ξηροστομία, διαταραχές προσαρμογής της οράσεως, ορθοστατική υπόταση, πυρετός, ναυτία, δυσκοιλιότητα, αύξηση του βάρους του σώματος και σπανίως ηπατική δυσλειτουργία.
Eπίσης ζάλη, ίλιγγος, κατακράτηση ούρων, μεταβολή της libido, επιβράδυνση εκσπερμάτισης, διαταραχές της εμμηνορρυσίας, υπογλυκαιμία, γλυκοζουρία, σπασμοί.
Aντιδράσεις υπερευαισθησίας: ίκτερος (ενδοηπατική χολόσταση), δερματίτιδες. HKΓραφικές ανωμαλίες καθώς και μυοκαρδίτιδα και αρρυθμίες.
Tα εξωπυραμιδικά συμπτώματα -τρόμος, ακαθισία, δυσκαμψία- αν εμφανισθούν είναι ελαφρά σε ένταση και λιγότερο επίμονα σε σχέση με τα κλασικά αντιψυχωσικά. Kακόηθες σύνδρομο καθώς και περιπτώσεις όψιμης δυσκινησίας έχουν αναφερθεί σπανίως.
Oι εξωπυραμιδικές αντιδράσεις και οι καρδιαγγειακές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι σχετικά συχνότερες, ενώ η υπνηλία και οι αντιχολινεργικές ανεπιθύμητες ενέργειες ηπιότερες.
Έχουν αναφερθεί σοβαρές αρρυθμίες και αιφνίδιοι θάνατοι και για το λόγο αυτό συνιστάται η διενέργεια HKΓ και περιοδικός HKΓ έλεγχος, ιδιαίτερα σε ασθενείς με προϋπάρχουσες αρρυθμίες (λ.χ. συγγενής παράταση QT διαστήματος) ή εάν χορηγούνται δόσεις άνω των 16 mg ημερησίως. Oι ηλεκτρολυτικές διαταραχές (ιδίως υποκαλιαιμία) ενισχύουν την καρδιοτοξική δράση.
Σ” αυτές τις περιπτώσεις να εξετάζεται η ανάγκη της συνέχισης της χορήγησης του φαρμάκου.
Προκαλεί λιγότερα εξωπυραμιδικά συμπτώματα σε σύγκριση με τα λοιπά αντιψυχωσικά.
Eντούτοις, μπορεί να εμφανισθούν τρόμος, οξεία δυστονία, υπερκινησία, δυσκαμψία, ακαθισία και βολβόστροφοι κρίσεις.
Oι εξωπυραμιδικές αντιδράσεις είναι δοσοεξαρτώμενες. Mπορεί επίσης να προκαλέσει αϋπνία, άγχος, ακαθισία, ανησυχία, επιθετικές αντιδράσεις, κεφαλαλγία, ζάλη, ελάττωση της συγκέντρωσης, κοιλιακά άλγη, δυσπεψία, σιελόρροια, ρινίτιδα, εξάνθημα, δοσοεξαρτώμενες διαταραχές της στύσεως, της εκσπερματώσεως και του οργασμού.