Απολογισμός – απόγευμα κυριακής
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Σφηνάκι

Σήμερα δε ρούφηξα λιακάδα, δεν είδα κάποιον φίλο (αν και το επεδίωξα κάποιες αναποφάσιστες στιγμές), δεν έκανα τη βόλτα πλάκα – θησείο – μοναστηράκι, δεν έκανα κανένα χαζοσχόλιο σε κάποια περαστική, δε βγήκα μόνος μου σε κάποιο καφέ, δεν είδα τον ήλιο ν’ανατέλλει (ούτε και να δύει), δεν μπήκα τζαμπατζής στο μετρό, δεν έκανα κάποια τηλεφωνική πλάκα, δεν απέφυγα μια (καθημερινή) πεντάλεπτη νοσταλγία ασφαλείας, δε χάρηκα *αληθινά όμως* που μπαίνει η άνοιξη, δεν έκανα κάτι καλό για τον εαυτό μου, δεν απόφυγα το χαζοκούτι, δεν απέφυγα τις ενοχές για το πολύωρο καλωδιώμά μου, δεν έκανα καμμία από τις διεκπεραιωτικές εκκρεμότητές μου (ούτε κι απ’τις άλλες), δεν μαγείρεψα, δεν απέφυγα το άγχος της αυτοεκπληρούμενης προφητείας όλων αυτών των «δεν», δεν τόλμησα να κάνω μια μαλακία ό,τι νά’ναι, δεν πήγα βόλτα στην έκθεση βιβλίου, δε θέλω να πάω μόνος μου κινηματογράφο, δε θέλω καν να επιλέξω έργο αν πήγαινα μόνος μου κινηματογράφο, δεν έχω καμμία όρεξη να γράψω ο,τιδήποτε άλλο και τέλος δεν απέφυγα τα κλισέ σ’αυτό το κειμενάκι αν και είναι όλα αλήθεια, T’ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ.

Δεν επιτρέπονται σχόλια.