Καρούμπαλα
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |αναφορές

Εδώ ο κόσμος καίγεται (υ/γ #3), η μπλογκόσφαιρα χτενίζεται (fukc, να θυμηθώ να το βάλω στις κοινοτοπίες μετά).
Διαμάχες, κλίκες, τρολς, αρχίδια μύδια.

Είχα μια συζήτηση εν μέσω μπυρωίνης χθες μ’αυτόν το διαδικτυακό φίλο λοιπόν, ο οποίος, ιδιαίτατα πολυγραφότατος, ως κυριότερη πρόφαση για να μην αρχίσει δικό του βλογκ χρησιμοποίησε τον ορισμό του (τελευταίου) κατά τα μέτρα του.
Σεβαστόν.

Γιατί όμως η παραγωγή μπλογκοκειμένου, είτε αφορά σώψυχα είτε αφορά μπαλαρίνες στο φούρνο, θα πρέπει να υπακούει σε μια νόρμα;
Ή διαφορετικά, αν τον Ιδεο-χώρο του Mersault τον βαφτίσω και αποκαλώ εφεξής «αθερινόδυχτο» κι όχι «βλογκ», τότε νομιμοποιούμαι να κάνω ασκήσεις ύφους εις τριπλούν, να ξερνάω εμμονές και τραγούδια δίχως να βάζω τα αντίστοιχα λυνγκς, να γράφω ανεφάρμοστα σενάρια οίκτου που να μην αφορούν τις τελευταίες πολιτικές ειδήσεις;

Θα μου πεις τώρα λευτεράκη, «ούτως ή άλλως μπούρδες γράφεις».
Εντάξει ρε φίλε, ναι, μπούρδες γράφω για ιδία χρήση.
Η δημόσια έκθεση προέκυψε συμπτωματικά. Ο φυσικός χώρος στον οποίο υπάρχουν οι λέξεις δηλαδή. Εσύ απ’την μεριά σου, για να συνδέσω και τα παραπάνω με τη δεύτερη πρόταση αυτής της καταχώρησης, τι είδους ευχαρίστηση απολαμβάνεις με το να γίνεσαι εμπαθής σε ανθρώπους που το κοινό σας σύμπαν περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο σε ηλεκτρόνια τα οποία ρέουν σε καλώδια;
Σίγουρα είναι λάθος η πεποίθησή μου ότι στερείται νοήματος οποιοδήποτε e-μίσος, κυρίως επειδή το βλέπω, υπάρχει. Αλλά έχω γεμίσει καρούμπαλα κι ακόμα να καταλάβω τις αιτίες.

«Memento mori» λέει η σοφολογιότατη Διοτίμα και νοιώθω ότι έχει όλα τα δίκια λευτεράκη.

Στομφώδες, αλλά δίκιο, δίκιο.

Γι’αυτό και μετανοώ και κάνω άλλη μια προσπάθεια να ξαναγράψω. Να αναπνεύσω δηλαδή.
Τις ώρες που δε θα σπαταλάω στο κρεββάτι μου μυρίζοντας το λίγο από το άρωμά της που έχει σμίξει με τα σεντόνια μου, ή τις στιγμές που δεν παραλύω στο χαμόγελό της, το οποίο θα μπορούσε ο ποιητής να παρομοιάσει με άστρο φωτεινότητας υπερκαινοφανή.

Υστεριόγραφο #1 / Φέημους Λαστ Γουόρντζ.
«Το ξεβάλτωμα έρχεται μόνο με πίεση.
Γράφε αλύπητα, βάλε στόχο πχ να γράφεις 500 λέξεις κάθε μέρα, ακόμα κι αν γράφεις μαλακίες.
Στο τέλος θα μπεί σε σειρα».
– Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (προ διμήνου)

«Να γράψεις, γιατί να μη γράψεις;
κάτι μικρό, κάτι δικό σου, κάτι εναντίον της γραφής, της αντιβίωσης, της άρσης της μονιμότητας, της διατροφής με λιπαρά».
– Πακίτα Γκαγιέγκου (σήμερα)

«Θα διαρκέσει πολύ αυτο το «εμπάργκο»;;
Άηντε»!
– Μάρτα Μουχειςφάειτηζωήμουχειςφάει (ψες)

«Μαλάκα, φέρε αμέσως τα δανεικά που μου χρωστάς μη γίνει του μπερναμπέου εδώ μέσα»
– Λευτεράκης (από τηλεφώνου πριν από λίγο)

Υστεριόγραφο #2 / Μη μου τους κύκλους τάρανδε.
Αγαπητέ Στάθη, καλά τα λες, αλλά αν δεν έχεις διαβάσει τη διαδικτυακή μου μέντωρ, δεν έχεις διαβάσει τίποτα.
Άσε που όπως επισημαίνει ο Παρμενίδης, «Ο Δρ Σκαφιδάς ζει ανάμεσά μας»!!!
(Τρομακτικό αν το καλοσκεφτείς).

Υστεριόγραφο #3 / Η Μάικροσοφτ λογοκρίνει ιστολόγια στην Κίνα: Η απαγόρευση αυτή, λέγεται ότι εφαρμόστηκε ως παραχώρηση στις απαιτήσεις της κυβέρνησης της Κίνας.
Διαβάστε.
Ελευθερία, δημοκρατία, διαδήλωση, ανθρώπινα δικαιώματα, ανεξαρτησία της Ταϊβάν

Δεν επιτρέπονται σχόλια.