Ιδεόπολις, unplugged –

Άλλα κόλπα (Παρελθοκαταχωρομπλόνγκξ)

Έχω κάνει εκατοντάδες συμφωνίες με τον εαυτό μου.
Αρκετές μάλιστα, διήρκησαν και λιγότερο από ένα λεπτό. Συμφωνίες του λεπτού.
Η τελευταία, έχει να κάνει με την εξεύρεση ενός τρικ, ενός «κόλπου» που θα με βοηθήσει να κάνω και κάτι διαφορετικό κάθε μέρα.

Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη μου, σκέφτομαι πως ο πραγματικός ήρωας της μέρας της μαρμότας δεν είναι ο Μπιλ Μάρεϊ, αλλά εγώ. Η καθημερινότητά μου όμως, είναι ένας άλλος μονόλογος που μπορεί να περιγράψω παρακάτω. Μπορεί και όχι.
Σκέφτηκα λοιπόν, να τηλεφωνήσω στο συνμπάκουρο φίλο μου Λευτεράκη, ώστε να θυμηθώ ξανά μετά από μήνες τις μεγαλειώδεις στιγμές της επόμενης μέρας στη δουλειά, όπου έχεις ξενυχτήσει και τα μάτια σου βλέπουν στην οθόνη αντί για στοιχεία και ισολογισμούς, το σύστημα ξένων γλωσσών εκμάθησης κινέζικων.

Πρόταση: Πιώμα σε μπαρ μέχρις τελικής πτώσεως.
Σκοπός: Αυτός που θα μείνει όρθιος, θα κουβαλήσει σπίτι του τον άλλον.
Εναλλακτικά θα εξοργιστούμε με τις επιλογές της κυβέρνησης στο αγροτικό, ή με κάποιο τρόπο θα τσακωθούμε για κάποιο άλλο Κεφαλαιώδες ζήτημα, όπως λόγου χάριν αν θα πάρει ο ολυμπιακός το πρωτάθλημα ή ποια παρουσιάστρια ψυχαγωγικού προγράμματος μεσημεριανής ζώνης έχει τον καλύτερο κώλο.

Βράδυ.

Το μπαρ έχει ωραίες μουσικές.
Αυτά τα ροκάκια χαμηλού τέμπου που δε σε κάνουν να μελαγχολείς, αλλά σε ξεσηκώνουν και σε προετοιμάζουν για την Επανάσταση του προλεταριάτου.
Τα φώτα χαμηλά, οι κοπέλες πίσω από το μπαρ πρόσχαρες, οι τεκίλες ρέουν ξεδιάντροπα.
Η πλάτη του Λευτεράκη φαίνεται ωραία έτσι όπως τη βλέπω την τελευταία ώρα, πιθανότατα θα πηγαίνει σε γυμναστήριο 25 ώρες το 24ωρο. Γι’αυτό έχει εξαφανιστεί λοιπόν.
Φυσικά, η πιτσιρίκα με την οποία έχει πιάσει κουβέντα όλο αυτό το διάστημα φαίνεται ακόμα πιο ωραία, τόσο ώστε να σε κάνει να αναρωτιέσαι μήπως υπάρχει μια μυστική σέχτα γυναικών (ΑΜΑΦ – Αναγεννημένα Μοντέλα Αλχημιστικού Φλερτ, ή κάτι τέτοιο) που καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας κάνει τελετές σε κάποιο μπουντρούμι και σκάνε μύτη στον έξω κόσμο, και συγκεκριμένα σ’αυτό το μπαρ μετά τις 10 το βράδυ.

Εγώ με τη σειρά μου, διασκέδαζα με μεταθέσεις σημείων στίξεως.

Σκεφτόμουν δηλαδή, πως όλος ο αντρικός κόσμος ο οποίος βγαίνει τα βράδια στα μπαρ, έχει βγει κι αυτός για τον ίδιο λόγο με μένα. Σχεδόν δηλαδή, μιας και σήμερα βγήκα προς εξεύρεση «κόλπου» παράκαμψης ρουτίνας, ενώ οι υπόλοιποι προς «εξεύρεση κόλπου» σκέτο.

Το σίγουρο είναι ότι την επόμενη φορά θα θυμηθώ να βάλω το εισαγωγικό στη σωστή θέση. Ή ν’αρχίσω και εγώ το γυμναστήριο, γιατί καμμιά φορά ο σκοπός από μόνος του δεν αρκεί.

Θέλει και πλάτες να τον στηρίξεις.