Ιδεόπολις, unplugged –

World Jump Day, ή πως εξοργίζομαι με τα hoaxes

γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι

Εδώ και πάρα πολύ καιρό υπάρχει το εξής site, στο οποίο παροτρύνουν τον κόσμο να πηδήξει μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή στις 20 ιούλη προκειμένου ν’αλλάξει η τροχιά της γης για να βελτιωθεί το κλίμα της.

Προφανώς και πρόκειται περί hoax καθώς στην απίθανη περίπτωση που θα συντονιζόταν όλος αυτός ο κόσμος να πηδήξει ταυτόχρονα, η παραγωγή ενέργειας δε θα ήταν ικανή όχι για να αλλάξει την τροχιά της γης, αλλά ούτε για να ξυπνήσει την κυβέρνησή μας από το λήθαργό της.

Ο λόγος που με εκνευρίζουν τα hoaxes (δείτε για την εταιρεία που δίνει μετρητά για να πουλήσεις τη ψυχή σου We Want Your Soul, ή αυτούς που νοικιάζουν παιδιά Rent My Son – πολλά περισσότερα εδώ), δεν έχει να κάνει τόσο με την ιδιωτεία, τον κρετινισμό και την ηλιθιώδη ανθρώπινη ευπιστία.

Τσατίζομαι με όλο αυτό το bandwidth που πηγαίνει στο βρόντο και τα εκατομμύρια ευρώ που πηγαίνουν χαμένα σ’αυτές τις ιστορίες – χώρια ο χρόνος του μέσου σέρφερ που τρώει το δικό ΜΟΥ χρόνο με το να μου στέλνει με mail όλες αυτές τις ιστορίες για αγρίους.

Ξυπνήστε ρε. Διασταυρώνετε τα νέα που μαθαίνετε. Διαβάστε έκο. Μην τρώτε ότι σας σερβίρουν. Έχουμε και σοβαρότερα πράγματα να κάνουμε στο νετ από το να χάνουμε χρόνο. Ουρτ!

(Τώρα, για να πω και την αλήθεια μου, υπήρξαν και λίγες φορές που σάπισα στα γέλια με φάρσες – των εεατζήδων. Σας υπενθυμίζω τους πρωκτογεύστες, τον Ευθύμη και το στραπάτσο της εσπρέσσο με τα φροντιστήρια για το «σπίτι». Αλλά ρε γαμώτο, αυτά φαίνονταν από μακριά).

Περισσότερες πληροφορίες για τα hoaxes, θα βρείτε στους HoaxBusters καθώς και στο museum of hoaxes, όπου υπάρχουν και οι σχετικές λεπτομέρειες για την παγκόσμια ημέρα πηδήματος.

Αν πάλι δε σας συγκινεί το «πήδημα», ενδέχεται και να διαβάζετε το λάθος μπλογκ.

Μανιάνα.

Υστεριόγραφο,
Τα γεγονότα στο Λονδίνο είναι καταδικαστέα, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι απ’όποιον θεωρεί την ανθρώπινη ζωή ως την ύψιστη αξία.
Βεβαίως, η κουβέντες τις επόμενες μέρες θα πληθύνουν γύρω απ’το αν αρμόζει η απαξίωση από μέρους της ελλάδας απέναντι στην ετοιμότητα των αγγλικών αρχών ως αντίποινα για την αντίστοιχη δικιά τους λόγω ολυμπιακών, για το αν οι μπους και μπλερ είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες, για το φονταμενταλισμό διαφόρων θρησκευτικών ομάδων κλπ.
Δε θ’ασχοληθώ μ’αυτά τα θέματα: το παιχνίδι παίζεται αλλού. Επιπροσθέτως, έχω πίστη στην μαλακία της ανθρώπινης φύσης.