Hit me anyway
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Θρησκευτικά

Η ποίηση παρουσιάζει τις εκφάνσεις του Ωραίου κι ως εκ τούτου απευθύνεται σε οριακούς, για να μιλήσω με τη γλώσσα της ψυχιατρικής.
Η λογοτεχνία κρύβει τις παρωχημένες (όπως η προηγούμενη) μεταφορές του λόγου, ώστε να παρουσιάσει τις υπεραριθμήσιμες πιθανότητες της πραγματικότητας, που πάει να πει ότι γίνεται φορέας της νεφελοκοκκυγίας.
Γιατί κάποιος λοιπόν γράφει; Μήπως επειδή η γραφή αποτελεί πρωθύστερο της κάθαρσης; Θα ήταν ουτοπικό και ρομαντικό να το υποστηρίξει κανείς, πράγμα που το κάνει αληθινό: Αληθινό για όσο η αλήθεια του ενός συμπίπτει με την αλήθεια του άλλου, ο δέκτης αποτελεί συγγενή περίπτωση του πομπού και ταυτόχρονα η ηλεκτρική εκκένωση της ταύτισης συμπίπτει χωροχρονικά με.

Το ’35, ο ελύτης πρωτοένοιωσε την ελληνική φύση, τον θεόφιλο και τον σουρρεαλισμό, όπως αναφέρει στα ανοιχτά χαρτιά: Εδώ ενυπάρχει η δυναμική της έκρηξης και της «ζωικής δύναμης». Ο έκο γράφει, διότι πίστεψε πως είναι πανεπιστημιακός κι έπρεπε να αποφορτιστεί η γνώση του της κοινωνίας του μεσαίωνα. Ο κάμμινγκς, διότι ανακάλυψε κι άλλα σύμβολα πλην των γραμμάτων, που θα πει ότι δεν είχε ιδέα περί αυτομάτων, γλωσσών και γραμματικών της άλγεβρας. Ο απόστολος ιωάννης διότι ένοιωθε τεράστια απομόνωση στην πάτμο. Ο κουτρουμπούσης, διότι έκανε διάλλειμα από τα γιαουρτώματα. Ο Θεόδωρος Σκαφιδάς, επειδή είχε κέφια ο Ευγένιος.

Η γραφή όθεν, είναι και ειδητική. Στην περίπτωσή μου, το κενοτάφιο της Ε.

Δεν επιτρέπονται σχόλια.