Πυρετικό
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |2 b continued ...
Πιστεύω στο απροσδόκητο.
Αλλά και στις αντιφάσεις.
Στην Αγάπη του Κόλιν για τη Χλόη, όπως και στα 11 τυφλά κοριτσάκια από το ορφανοτροφείο του Ιουλίου του Αποστολικού.
Στις διαστάσεις του Μηδενός για τις οποίες μιλάει η Κ. Λυμπέρη στο Φλάουερ.
μυθιστόρημα αδύνατο, μυθοι-στόρημα οδυνηρό,
Εν ολίγοις: Το να λες «σ’αγαπώ» είναι το ίδιο με το ν’αγαπάς.
Το επέκεινα είναι διατόρως ζοφερό, κι έτσι, συμβατικώ τω τρόπω, θα νυμφευθώ τις αντιφάσεις μου.
Όλε.
δευτέρα 26 μαρτίου '07, μεσάνυχτα
πάντως το “σαγαπώ” μοιάζει με λέξη που τη λέει μεθυσμένος κατά τα γνωστά.
δευτέρα 26 μαρτίου '07, μεσάνυχτα
Σε πληροφορώ αγαπητή αρέθ, ότι η λέξη «σ’αγαπώ» είναι αυτή για την οποία φημολογείται ότι ο καρούζος απέτυχε να γίνει ομοφυής της φθοράς και – πρόσεξε – αντί να νοιώσει κατησχυμένος, ο άθλιος, τουναντίον μεταμορφώθηκε σε σκιόφιλο κλίβανο του οποίου η θέρμη μας προφυλάσσει από την οψιμάθεια της εμπλοκής στην οποία παγιδευόμαστε κάθε φορά που μας λένε αυτή τη λέξη, μη με βάζεις να την ξαναγράφω καθώς θα με ρουφήξει η βουστροφηδόν πορεία της δίνης του Αφεύκτου, το ξέρω.