Άρες Μάρες
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Κουκουνάρες

Κάποτε, τα γράμματα αποφάσισαν σε συνεργασία με τα σημεία στίξης να οργανωθούν σε κοινόβιο σχηματίζοντας την Υπερλέξη.

Είχαν προηγηθεί πολλά ανακατέματα μεταξύ των, μέχρι να καταλήξουν σ’Aυτή (όπως για παράδειγμα το ακόλουθο: «προηγηθεί Είχαν καταλήξουν μεταξύ πολλά να μέχρι των, ανακατέματα σ’αυτή») και φυσικά υπήρξαν συζητήσεις επί συζητήσεων για τα αποτελέσματα αυτής της ένωσης.
Καθώς όμως εμφανίστηκε το πρώτο ανθρωποειδές και συνεπικορούμενου του θανάτου των Θεών, διότι αυτοί (οι Θεοί) ήταν τα μόνα όντα που τα χρησιμοποιούσαν (τα σημεία και τα γράμματα), το ξανασκέφτηκαν και είπαν αυτή τη φορά πως αρκετά κράτησε ο κομμουνισμός και πως ήταν ώρα να γίνουν λέξεις (αυτή τη φορά), δηλαδή όπλα στα χέρια των ποιητών και των τερατολόγων.
Στην πορεία και πολύ πριν εμφανιστούν τα multilingual windows όμως, προέκυψε η βαβέλ κι όπως θα γράψει ο μελλοντικός ποιητής επτά χιλιάδες χρόνια μετά, «ακολούθησαν οι γνωστές συνέπειες».

Δυστυχώς, όσο ο derrida αποφαίνεται ότι «il n’y pas de hors-texte», δεν υπάρχει μέλλον.

Σκατά.

Δεν επιτρέπονται σχόλια.