Ιδεόπολις, unplugged –

Συνέντευξη μ’έναν κόλακα (από παλιό τεύχος του Μίτρο)

(Ντ. Κόροζετς) Μερσώ, είναι η πρώτη φορά που παίρνω συνέντευξη και νοιώθω κάπως άβολα. Για αρχή, σας ευχαριστώ που αποδεχθήκατε την πρόσκλησή μου.
(Μερσώ) Όχι, εγώ ευχαριστώ.
(Ντ. Κόροζετς) Όχι, εγώ ευχαριστώ.
(Μερσώ) Καλά, εσύ.
(Ντ. Κόροζετς) Θα ήθελα να μου μιλάτε στον πληθυντικό.
(Μερσώ) Όχι, εγώ ευχαριστώ.

(Ντ. Κόροζετς) Μερσώ, ορισμένοι λένε ότι είστε ένα ματαιόδοξο ψώνιο που προσπαθεί υπερβολικά να γίνει αποδεκτό από τους άλλους. Εσείς τι λέτε;
(Μερσώ) Λέω ότι αυτοί που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν ΕΜΑΣ που τα ξέρουμε.
(Ντ. Κόροζετς) Ελάτε τώρα, σοβαρά.
(Μερσώ) Προς το παρόν υπακούω στους «όρους αξίας» μου, με αποτέλεσμα να καθυστερώ την αυτοπραγμάτωσή μου. Το παλεύω όμως και βελτιώνομαι. Ξέρετε, δεν μου αρέσει πολύ να μιλάω γι’αυτό το θέμα.
(Ντ. Κόροζετς) Ποιά είναι η αγαπημένη σας μορφή αμυντικής μεταβιβαστικής αντίδρασης;
(Μερσώ) Να βάζω το σώβρακό μου στο ψυγείο. Βλέπετε, βοηθά πολύ – ειδικά το καλοκαίρι.
(Ντ. Κόροζετς) Ας αλλάξουμε θέμα. Τι γυρεύετε στην μπλογκοκοινωνία;
(Μερσώ) Α, ήταν συμπτωματικό, έφτιαξε ο Yatiohi αυτόν το χώρο προτρέποντας με να γράψω και το έκανα.
(Ντ. Κόροζετς) Κατάλαβα.
(Μερσώ) Τι καταλάβατε;
(Ντ. Κόροζετς) Ότι ήταν συμπτωματικό και ότι έφτιαξε ο Yatiohi αυτόν το χώρο προτρέποντάς σας να γράψετε και το κάνατε.
(Μερσώ) Σωστά.
(Ντ. Κόροζετς) Γιατί κάποιος θα ήθελε να διαβάσει το μπλογκ σας; Ποιά ιδιαιτερότητα δηλαδή νομίζετε πως έχει και ποια ευχαρίστηση θα μπορούσε να εισπράξει ο αναγνώστης;
(Μερσώ) (Ξύνει τα αρχίδια του με τέτοιο τρόπο, που το σημαίνον θα μπορούσε να οριοθετήσει ένα σύστημα – προλεγόμενο για κάθε μελλοντική «φιλοσοφία της αντινομίας»)
(Ντ. Κόροζετς) Μάλιστα.
(Μερσώ) Σωστά.
(Ντ. Κόροζετς) Έχετε κάποια άποψη επί της μπλογκοκοινωνίας; Γιατί κάποιος να γράφει σ’ένα μπλογκ;
(Μερσώ) Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό των άλλων για να σας απαντήσω. Υπάρχουν φορές που δεν μπορώ να μπω στο δικό μου καν.
(Ντ. Κόροζετς) Με τι ασχολείστε τον ελεύθερο χρόνο σας;
(Μερσώ) Προσπαθώ να αποδείξω την υπόθεση του Ρίμαν μ’έναν δικό μου τρόπο που να περιλαμβάνει και όλες τις αδιέξοδες λύσεις.
(Ντ. Κόροζετς) Μπου!
(Μερσώ) Αχ μη βρε! Τρόμαξα.
(Ντ. Κόροζετς) Τι σας ενοχλεί περισσότερο πάνω σας;
(Μερσώ) Η δοξασία του ότι μπορώ να συναγωνιστώ τη Ζωή σε όλη της την πολυπλοκότητα.
(Χαχανητά, γέλια και χαρές)
(Ντ. Κόροζετς) Από που διαλέξατε το ψευδώνυμό σας;
(Μερσώ) Αυτό με διάλεξε. Μέχρι τότε ήμουν ένας Ξένος.
(Ντ. Κόροζετς) Θέλετε ν’αποκαλύψετε κάτι ιδιαίτερο για τον εαυτό σας;
(Μερσώ) Όχι.
(Ντ. Κόροζετς) Κάτι αδιόρατο;
(Μερσώ) Τον εσωτερικό μου κόσμο. Αλλά θα προτιμούσα να ήσουν γυναίκα, ψηλή, ξανθιά, με μεγάλο στήθος. Ή να ήσουν η Αφροδίτη Σημίτη.
(Ντ. Κόροζετς) Πείτε μου το μότο σας.
(Μερσώ) «Υπάρχει μιαν αλήθεια που εκδηλώνεται ερήμην μας».
(Ντ. Κόροζετς) Ωραία φράση. Δικιά σας είναι;
(Μερσώ) Τίποτα δεν είναι δικό μου. Ούτε καν Εκείνη.
(Ντ. Κόροζετς) Φοβερό! Μιλήσατε για εκείνη κι ακούστηκε σαν να βάλατε έψιλον κεφαλαίο!
(Μερσώ) Συγγνώμη.
(Ντ. Κόροζετς) Όχι, εγώ συγγνώμη.
(Μερσώ) Η ερώτηση ποιά ήταν ακριβώς;
(Ντ. Κόροζετς) Το θέμα είναι η απάντηση αγαπητέ, ποτέ η ερώτηση. Τέλοσπάντων, τι μουσικές ακούτε;
(Μερσώ) Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω σ’αυτό. Η μουσική είναι μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου. Α, βρήκα τι θα σας απαντήσω: Λα λα λα.
(Ντ. Κόροζετς) Το αγαπημένο σας βιβλίο;
(Μερσώ) Είναι δύο: Το «εκκρεμές του φουκώ» και το «ροκ μυθιστόρημα».
(Ντ. Κόροζετς) Ποιό είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάζετε τώρα;
(Μερσώ) Το «Σε ποιόν ανήκει η Κέρκυρα», του Αρανίτση.
(Ντ. Κόροζετς) Το επόμενο ποιό θα είναι;
(Μερσώ) Το «Σε ποιόν ανήκει η Κέρκυρα», του Αρανίτση.
(Ντ. Κόροζετς) Υποθέτω ότι είναι και ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
(Μερσώ) Ποιός;
(Ντ. Κόροζετς) Ο Πάνος Κουτρουμπούσης.
(Μερσώ) Σωστά υποθέσατε.
(Ντ. Κόροζετς) Με τι ασχολείστε τον ελεύθερο χρόνο σας;
(Μερσώ) Μου φαίνεται ότι παθαίνω ένα ντεζαβύ τώρα που μιλάμε.
(Ντ. Κόροζετς) Τι επαγγέλεσθε;
(Μερσώ) Εμπορεύομαι ναρκωτικά: cd, βιβλία, περιοδικά, πίνακες ζωγραφικής, τηλεοράσεις, τύψεις, καλάμια ψαρέματος, μελαγχολίες, χαστουκόψαρα, κομπιούτερς, να, τέτοια.
(Ντ. Κόροζετς) Το χειμώνα που μας πέρασε, τραγουδήσατε μαζί με το Γιώργο σε γνωστό κέντρο. Τι έχετε να μας πείτε γι’αυτή τη συνεργασία;
(Μερσώ) Η δήθεν σημειωτική των καρτούνς είναι η επίφαση της ηθικής αθλιότητας.
(Ντ. Κόροζετς) Κατάλαβα.

(συνεχίζεται σε κάποιο άλλο τεύχος)