λολ
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Ανερυθρίαστα

Ως γνωστόν όλοι θα πεθάνουμε και θα απομείνουν κάποια βιβλία και ρούχα που θα μοιραστούν συγγενείς που ποτέ δεν συμπαθήσαμε αλλά και ποιός είμαι εγώ να κρίνω.

Μέχρι τότε, παλεύουμε γενικά να συμφιλιωθούμε με τα ρήγματα των τυπικών εκβάσεων που έχουν κάποια ερωτικά δράματα και που συνήθως μπαζώνουμε με την διεστραμμένη σαφήνεια της μοναξιάς. Ακατάπαυστα.

Αυτό το καρδιογράφημα συνελόντι ειπείν, με τα πάνω του και τα κάτω του που όλοι κατοικούμε εντός και που ο ποιητής του αποδίδει χιούμορ

ενώ κατ’ουσία τραβά μια μονοκοντυλιά ερήμην της εμμένειας του διηνεκούς, ή της καταγωγής αν προτιμάτε αυτών των εξουσιοδοτήσεων που δίνουμε για να γίνουμε αστερίσκοι στην μνήμη της άλλης, αυτό το καρδιογράφημα λοιπόν είναι ο ήχος του χιούμορ που κάνει όταν σκουντουφλά (το χιούμορ, όχι το καρδιογράφημα) χάμω.

Αν ακούσετε κανένα ράπισμα στον άνεμο, ορκίζομαι πως δεν φταίω εγώ.


μία απάντηση στο “λολ”

  1. kalfa

    Πάει καιρός που άφησες την πένα να στάξει. Γύρνα.