λολ
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |ΑνερυθρίασταΩς γνωστόν όλοι θα πεθάνουμε και θα απομείνουν κάποια βιβλία και ρούχα που θα μοιραστούν συγγενείς που ποτέ δεν συμπαθήσαμε αλλά και ποιός είμαι εγώ να κρίνω.
Μέχρι τότε, παλεύουμε γενικά να συμφιλιωθούμε με τα ρήγματα των τυπικών εκβάσεων που έχουν κάποια ερωτικά δράματα και που συνήθως μπαζώνουμε με την διεστραμμένη σαφήνεια της μοναξιάς. Ακατάπαυστα.
Αυτό το καρδιογράφημα συνελόντι ειπείν, με τα πάνω του και τα κάτω του που όλοι κατοικούμε εντός και που ο ποιητής του αποδίδει χιούμορ
είναι ένα είδος χιούμορ να ξυπνάς κάθε πρωί στην πόλη των 5 εκατομμυρίων για να νοιώσεις 5 εκατομμύρια φορές πιο μόνος από χθες το πρωί.
— Domianos (@Domianos) November 26, 2012
ενώ κατ’ουσία τραβά μια μονοκοντυλιά ερήμην της εμμένειας του διηνεκούς, ή της καταγωγής αν προτιμάτε αυτών των εξουσιοδοτήσεων που δίνουμε για να γίνουμε αστερίσκοι στην μνήμη της άλλης, αυτό το καρδιογράφημα λοιπόν είναι ο ήχος του χιούμορ που κάνει όταν σκουντουφλά (το χιούμορ, όχι το καρδιογράφημα) χάμω.
Αν ακούσετε κανένα ράπισμα στον άνεμο, ορκίζομαι πως δεν φταίω εγώ.
πέμπτη 7 φεβρουαρίου '13, μεσάνυχτα
Πάει καιρός που άφησες την πένα να στάξει. Γύρνα.