Ιδεόπολις, unplugged –

Όταν δεν ξέρεις τι να πιστέψεις, κάνε ένα τσιγάρο.

Το κρίμα είναι περιδέραιο, το φοράω, εγώ το φοράω, στο λαιμό μου, το κρίμα στο λαιμό μου, εγώ, το φοράω εγώ.
Οι εκβιασμοί ανανεώνονται; Την μια και μοναχική φορά που οι λέξεις λιγοστεύουν, οι κυματοσυναρτήσεις καταρρέουν, οι απώλειες κατασταλάζουν, τα λόγια πληγώνουν και τα τσιγάρα καίγονται.
Ουσιαστικό (πολύ), ρήμα, επίθετο, υποκείμενο, τεράστιο υποκείμενο, γαμημένο υποκείμενο, αντικείμενο, επανάληψη.
Κάθε σκοπιά έχει και το αντίτιμό της. Από ψυχαναλυτικής σκοπιάς μιλώντας πάντα.
Εγώ βολεύομαι και με 30 αργύρια κι ας πέρασε η περίοδος των εκπτώσεων, οι εκπτώσεις αναφέρονται εκεί που πρέπει, ακόμα και στους αγγέλους. Βολεύομαι ακόμα και με παθητικά ρήματα, αυτά που παθαίνεις κάτι, αυτό το κάτι που συσσωρεύεται σε πολύ και μετά αγκαλιάζει όλο το σύμπαν, δηλαδή εσένα, εμένα και τα υποκείμενα.
Τα λάφυρα της αυτοεπιθετικότητάς μου, οι ίδιες οι λέξεις. Το κρίμα.