Post coitum omne animal triste
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Ab imo pectoreΑφαιρέστε τη συνουσία, προσθέστε τις διακοπές κι έχετε τώρα το ρητό στα μέτρα μου (μας;).
Σκέφτομαι να μην αναλωθώ σε κάποια πληθώρα κοινοτοπιών περί του στρες μετά των διακοπών, αν και σας ορκίζομαι ότι όλα αυτά δεν τα βγάζω απ’την κούτρα μου.
Ένας σύντομος απολογισμός:
αγέρας, μια τρέλα σε σάλα διαμερισμάτων, απούσες μπάμιες, τρυφερές αγκαλιές, ένα καλό και κάμποσα άλλα αφηγήματα, η πρώτη φορά που, ψάρια, θλίψη επιστροφής, σταυρός μ’αγκάθια (τρία φουλ), άδειασμα και γέμισμα.
Αυτό που έμεινε ορίζει αυτά που περιμένω.
τετάρτη 27 αυγούστου '08, μεσάνυχτα
Καλώς ήρθες, Μερσώ.
πέμπτη 28 αυγούστου '08, μεσάνυχτα
Μερσί, Ω Μίνγκ.
πέμπτη 28 αυγούστου '08, μεσάνυχτα
You damn right, I’ve got the blues,
From my head down to my shoes
(πάλι τα ίδια έλεγα και πέρυσι, χμ… καλό φθινόπωρο, μερσώ)
παρασκευή 29 αυγούστου '08, μεσάνυχτα
Αμέ.
σάββατο 30 αυγούστου '08, μεσάνυχτα
Δίκιο έχεις, όλοι το παθαίνουμε νομίζω.
Είναι που στις διακοπές ζούμε ανθρώπινα (ή η ζωή κυλά με ανθρώπινο μέτρο) και μετά μας κακοφαίνεται…