Σπάροι: Δεν
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |Oδοιπορικά

Δεν

μπορώ να δουλέψω κι ούτε να δουλέψω αυτούς που συνήθως δουλεύω προσποιούμενος πως δουλεύω κι ούτε να αποσπάσω το βλέμμα μου από το παράθυρο ή τη λιακάδα που μπαίνει δειλά μέσα ή την αντηλιά που αντικατοπτρίζει την ισχυρή μου παρόρμηση να τα παρατήσω όλα και να πάρω το πρώτο καράβι για κρήτη, να πάω στο κεδρόδασος, να πετάξω τα πάντα από πάνω μου και να βουτήξω στο νερό αρχίζοντας διάλογο με τους σπάρους για τις υποθετικές προτάσεις του μη – πραγματικού, «χαίρετε κυρά σπαρίνα», «πώς λέτε να είχε εξελιχθεί το πράγμα αν δεν τραυματιζόσασταν από τα αγκίστρια αυτού του ανεύθυνου ψαρά;», «τι να σου πω καλέ κύριε; αυτόν το ρόλο ανέλαβε», «μα κι εδώ ρόλους; αμάν πια, για μια βουτιά ήρθα και θα διακτινιστώ ευθύς αμέσως στο γραφείο μου να συνεχίσω τα ανάξια», τσιμουδιά η σπαρίνα, σιγή ιχθύος, κατάλαβα, κατάλαβα να λες σύντροφε λευτεράκη μοναδικέ ακούραστε αναγνώστη της παράκρουσής μου, δεν μπορώ θέλω να φύγω, θέλω λιβυκό, νοτιάδες, κέδρους, σπάρους, άντε και καμμιά τσιπούρα, ίσως και καμμιά τσικουδιά, πολλά θέλω γαμώ την πουτάνα μου μέσα; ούτε οι διάλογοι με τα ψάρια δεν εξελίσσονται καλά στη φαντασίωσή μου, τόσα πολλά πια ζητάω; άντε θέλω να σε δω, μην το καθυστερείς, λιακάδα, εσύ, εγώ, η ανομολόγητη υπόσχεση της σπαρίνας, οι τέσσερις μας γι’άλλη μια φορά, πραγματική φορά – όπως τα σημάδια πάνω μου κι εντός μου κι ας παραπονιέσαι για τα φραγκοδίφραγκα, παρόμοια παράπονα έκαναν και οι μισοί αρχαίοι στους άλλους μισούς την εποχή των εικονικών αποφάσεων, τότε που συζητούσαν για τη μέθοδο της «εξάντλησης», εξαντλούμαι, στερεύω, θέλω την προσήκουσα παρήχηση που μπορείς να δώσεις στο τραγούδι της φιλυποψίας και μετά να αρχίσουμε την πτήση προς την οικεία γειτνίαση που με εξαγνίζει ίσα με τη φρενοβλάβεια της όξυνσης που εγγυάται η διαφορίσιμη πολλαπλότητα των χειλιών σου, μη με βάλεις να στο ξαναπω, σουτ, σουτ τώρα, μη μιλάς, αρκετά είπαμε για το ροδόσταμα, αρκετά, σου βάζω το σάουντρακ της ημέρας, the stranglers και midnight summer dream και φεύγω τρέχοντας για μια βουτιά στο επέκεινα.


2 απαντήσεις στο “Σπάροι: Δεν”

  1. Λευτεράκης

    όχι,όχι….

    δεν….

  2. Mersault

    Μάλιστα.