Σύντομη ανακοίνωση
γράφει ο Mersault μεσάνυχτα |ΚαζαμπούμπουΤην Παρασκευή είναι η παγκόσμια ημέρα αλτσχάιμερ.
Με την παρούσα θα ήθελα να δηλώσω τα εξής:
1. Διαψεύδω όσους ισχυρίστηκαν πως ήταν η Κυριακή που μας πέρασε.
2. Η ετήσια συνάντηση των μελών του συλλόγου αλτσχάιμερ αναβάλλεται, καθώς οι διοργανωτές ξέχασαν να στείλουν τις προσκλήσεις.
Ευχαριστώ.
τετάρτη 19 σεπτεμβρίου '07, μεσάνυχτα
Ποιες προσκλήσεις;
τετάρτη 19 σεπτεμβρίου '07, μεσάνυχτα
Πώς είπατε;
πέμπτη 20 σεπτεμβρίου '07, μεσάνυχτα
Να με συμπαθάτε, παιδιά, δε νομίζω ότι το θέμα είναι για εκ του ασφαλούς χαβαλέ και για ανακουφιστικά γελάκια κάπου μεταξύ σάντουιτς, κουτσομπολιού, ανάλυσης του ματς ολυμπιακάρας-φασιστών και μήτινγκ. Πολύς κόσμος, συμπεριλαμβανομένης της αφεντομουτσουνάρας μου, έχει πολύ πικρή εμπειρία από κοντινούς του ανθρώπους που πάσχουν από αυτήν ή συναφείς ασθένειες. Και επειδή manent τα γαμημένα τα scripta, και δεν διαβάζουμε μόνο εμείς κι εμείς, καλό θα ήταν να προσέχουμε τι λέμε, και δεν εννοώ χάριν πολιτικής ορθότητας. Ναι, ξέρω, άλλο πράγμα επιχειρείτε να πείτε, κ. Μερσίδη μου [αν και επ’αυτού άλλες είναι οι αιτίες, φρονώ] όμως η ανάγνωση ενός κειμένου δεν είναι μόνο μία.
Καλημέρες Πέμπτης.
πέμπτη 20 σεπτεμβρίου '07, μεσάνυχτα
Λύκε της Στέππας, είμαστε κι εμείς υποψήφιοι για αυτή την ασθένεια. Όπως και για όλες τις άλλες. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μιλάει εκ του ασφαλούς για μια ασθένεια. Και όσο λιγότερο γελάμε, τόσο περισσότερο υποψήφιοι γινόμαστε.
πέμπτη 20 σεπτεμβρίου '07, μεσάνυχτα
Λύκε, η παρομοίωση (η οποία υποτίθεται σατυρίζει το εκλογικό σώμα κι όχι το αντίθετο, δηλαδή τους πάσχοντες από άνοια), σε διαβεβαιώ ότι δεν έγινε μεταξύ τύρου και αχλαδίου και δε σου κρύβω ότι με χαλάει κάπως το να προσδίδεις στις προθέσεις μου κάποιες υπόνοιες ελαφρότητας.
Επίσης, δεν είμαι υπεύθυνος για τις ερμηνείες που μπορεί να δώσει κάποιος σ’αυτά που διαβάζει.
Σκέφτομαι φωναχτά, πως αν δεν έγραφα παρορμητικά για τους δεξιούς, τους κομμουνιστές, τους ψωμιαδιστές, τους νταλαριστές, τους χριστοδουλιστές κ.ο.κ. τότε θα απέμεναν μόνο οι μαλάκες και το να γράφω συνεχώς για τον εαυτό μου θα ήταν κουραστικό.
Δεν μου πάει η αυτολογοκρισία πολύ, γελάω με τις Νεφέλες όπως σέβομαι και τον σωκράτη.
Τέλος, λυπάμαι για τις προσωπικές σου χίμαιρες και μερικές από τις ευαίσθητες χορδές που άγγιξα και σου ζητώ συγγνώμη αν σε στρίμωξα. Το ποστ όμως δε θα το κατεβάσω, όσοι τυχόν προσβληθούν θα το ξεχάσουν αμέσως μετά.
Κάτι σαν τους ψηφοφόρους.
Καλημέρες, ναι.
σάββατο 22 σεπτεμβρίου '07, μεσάνυχτα
Ου μινγκ, δεν έχω τίποτε εναντίον του γέλιου. Ούτε υποστηρίζω ότι δεν «πρέπει» κάποιος/α να κάνει χιούμορ ακόμη και με τα πιο φρικτά, επίφοβα, επώδυνα πράγματα–είναι μια ουσιώδης πτυχή στην ανθρώπινη υπόστασή μας. Απλώς δύο πράγματα συνέβησαν: δεν μπόρεσα να γελάσω· και σημειώθηκε μια μικρή εξέγερση στο θυμικό μου. Την κατέστειλε πάντως πριν λίγο, με μια αστραπιαία επιχείρηση, το έκτο τάγμα των ειδικών δυνάμεων της λογικής.
Μερσώ, θα μπορούσαμε να οργανώσουμε μια διαδήλωση κατά της αυτολογοκρισίας στο Σύνταγμα. Αν δεν το ξεχάσουμε, ναι;
–Υποψήφιος.
τετάρτη 16 ιανουαρίου '08, μεσάνυχτα
Απαντώ εδώ, μιας και τα σχόλια εκεί είναι κλειστά.
Το ποστ δεν αφορά την παγκόσμια ημέρα αλτσχάιμερ. Είναι ένα πολιτικό σχόλιο κι όπως απαντώ στον Λύκο παραπάνω, δεν είμαι υπεύθυνος για τις ερμηνείες.
Διαχειριστείτε το όπως επιθυμείτε – για να ξεμπερδεύω κι όλας με τα μέσα, τους πομπούς και τους δέκτες.
J95, τους θερμούς μου χαιρετισμούς.